Trochę historii…
Osad czynny z definicji jest żywą kłaczkowatą zawiesiną mikroorganizmów zdolnych do przeprowadzenia procesów biochemicznych: utleniania związków organicznych, nitryfikacji, denitryfikacji oraz wykazujących zdolność do kumulowania fosforu.
Proces oczyszczania ścieków za pomocą osadu czynnego w sakli laboratoryjnej został odkryty w 1913 roku w reaktorze biologicznym napełnianym porcjowo w Anglii przez Edwarda Ardena i Williama Locketta.
Inicjatorem badań był dr Gilbert Fowler z Uniwersytetu Manchester, który po służbowej wizycie w USA w Stacji Badawczej w Lawrence, stan Massachusetts, gdzie wówczas prowadzono badania nad napowietrzaniem ścieków komunalnych po powrocie do Anglii, poinformował o swoich spostrzeżeniach w zaobserwowanych eksperymentach dwóch praktyków mgr. Edwarda Ardena – chemika pracującego na oczyszczalni ścieków Davyhulme dla Manchesteru oraz mgr. Williama Locketta – jego współpracownika, sugerując im powtórzenie podobnego eksperymentu w kraju. Eksperymenty te zostały przygotowane i przeprowadzone, zgodnie z rekomendacjami dr. G. Fowlera, w skali laboratoryjnej, a biomasa wytworzona ze ścieków i organizmów, podczas napowietrzania, została nazwana osadem czynnym (ang. activated sludge).
Edward Arden i William T. Lockett przedstawili powyższą metodę biologicznego oczyszczania ścieków w referacie pt. „Eksperymenty nad natlenianiem ścieków bytowo-gospodarczych bez pomocy złóż biologicznych”. Należy tu zwrócić uwagę na fragment „bez pomocy złóż biologicznych” poniewż była to w tamtym czasie powszechnie stosowana metoda oczyszczania ścieków.
W roku 1915 uruchomiono pierwszą oczyszczalnię ścieków z osadem czynnym dla miasta Worcester w Anglii, niewiele później eksperymentalną oczyszczalnię uruchomiono w USA, a w latach 1916-1922 wybudowana tam 10 dużych oczyszczalni komunalnych opartych na nowej metodzie.
Znaczenie odkrycia metody osadu czynnego dla oczyszczania ścieków komunalnych i przemysłowych oraz ochrony wód przed zanieczyszczeniami trudno przecenić i właściwie można nawet twierdzić, że odkrycie to umożliwiło dalszy rozwój ludzkości, szczególnie zamieszkującej średnie i duże miasta.
Dzisiaj rozwój cywilizacji, wzrost liczby ludności na świecie i nie spotykana do tej pory konsumpcja powoduje wytwarzanie coraz większych i coraz bardziej stężonych ilości ścieków bytowo-gospodarczych i przemysłowych dodatkowo zawierające związki refrakcyjne i substancje farmakologiczne w tym antybiotyki, hormony, estrogeny itd. To wszystko wymaga nieustannej pracy i i innowacyjnych rozwiązań technologicznych i co ważne biorąc pod uwagi skutki zmian klimatycznych muszą to być rozwiązania proekologiczne wprowadzane w zgodzie z naturą. Takim rozwiązaniem jest z całą pewnością wspomaganie osadu czynnego biopreparatami, które zawierają naturalne mikroorganizmy zdolne do intensywnej biodegradacji ścieków zarówno zwykłych bytowych jak przemysłowych o specyficznym składzie. Biopreparaty wspomagające osad czynny zostały zestawione tutaj.